MAÇONNELOGIE
Shopping Cart
Your Cart is Empty
Quantity:
Subtotal
Taxes
Shipping
Total
Wie wat vindt heeft slecht gezocht
Cees van Dam
foto Paul Mellaart
Blog
Opening werkjaar september 2013
| Posted on September 12, 2013 at 3:03 AM |
comments (5)
|
Opening Werkjaar Wij komen uit
een wereld die verward en verdeeld is. De chaos van de werkelijkheid is niet
een keurig in zwarte en witte vierkanten geordende arbeids-vloer. In die chaos
is niets wat het lijkt en is wat het lijkt niets. In die chaos woedt een storm die
ons heen en weer slingert in de op- en neergaande golven van het leven. Maar soms, als
het Licht oprijst en de hemel opentrekt aan de Oosterkim, gaat de storm van de
voortsnellende tijd liggen, even tijdloos liggen. Dan overwint het Licht de
Duisternis en doet de bergen en rivieren glinsteren onder het Azuren Gewelf; dan
rijst uit donkerkoele vijvergrond de witte waterlelie en ontsluit blij het
gouden hart; dan zingt de merel in de donkerdode nacht, spreidt zijn gebroken
vleugels en leert vliegen naar het Licht; dan vernevelen donderdonkere wolken tot
hoopgevende regenbogen. En in die windstilte, in die Silence Profonde, verzamelen
wij ons op de Geblokte Vloer van talloze en taalloze vragen, waarop de
antwoorden even talloos en taalloos zijn als het aantal uren in de eeuwigheid, als
het aantal middelpunten in de cirkel zonder uiteinden, als de lichtjaren naar
de grenzen van het Heel Al. In die diepe stilte ervaren wij dat die talloze en
taalloze vragen geen andere antwoorden behoeven dan de antwoorden die in die
vragen besloten liggen. In die diepe stilte ervaren wij rust, even rust, even,
als dobberend, tobbend Deel, in Harmonie met het Grote Alomvattende Geheel. We komen uit
een wereld waarin cynisme de overhand heeft: een wereld waarin wetenschap de
mens beziet als een door genen, prikkels, hormonen en omstandigheden bepaald
willoos wezen, dat zichzelf wijsmaakt dat hij een vrije wil heeft die keuzes
maakt; een wereld waarin wetenschap het leven laat voltrekken op een minuscuul
deeltje van het Heel Al, dat net aan al die voorwaarden voldoet die het
ontstaan van dit leven mogelijk maken; een Heel Al dat is en niets anders doet
dan zijn, dat nergens vandaan komt en nergens heengaat, niet in iets wortelt,
niet naar iets streeft, geen oorzaak heeft en geen doel. Het
is een wereld waarin licht slechts een natuurkundige begrip is en niet het
Licht dat de Duisternis zou kunnen overwinnen. Het is een wereld waarin onze
symbolen van Wijsheid, Kracht en Schoonheid betekenisloze woorden zijn die niet
verwijzen naar de wereld van de feiten. Het is een wereld die onze taal niet
spreekt. Het is de wereld van het Westen waarin de mens willoos en kompasloos heen
en weer geslingerd wordt op de golven van de laat-maar-waaien-wind. Zijn wij,
Broeders, dan niet van deze wereld? Ja wel: de wereld van het Westen is ook
onze wereld, we komen er uit en we keren er in terug. Maar in de windstilte van
de Loge voegen we er iets aan toe wat weliswaar niet van deze wereld is maar
ons desalniettemin bevrijdt van de ketenen van de werkelijkheid in het Westen en
van ons vrije mannen maakt die ervoor kiezen van de wereld meer te maken dan
zij is. Voor ons is
die wereld een te voltooien bouwwerk. Wij voegen warmte toe aan de kilheid van
het bestaan. Aan de kilte
van wetenschappelijke waarheid voegen wij onze verwarmende Wijsheid toe: een
geloof dat de ruwe werkelijkheid kubiek kan worden door onze arbeid: wij kunnen
de wereld mooier, beter, warmer maken dan hij is, te beginnen bij onszelf: op U
komt het aan. Aan de kille
krachten die zonder aanziens des persoons de dingen binnen het Heel Al doen
bewegen voegen wij onze hoopgevende Kracht toe: broederschap en saamhorigheid. Wij willen een kudde zijn die
zonder dogma bijeen blijft. Wij willen een kudde zijn die buitenbeentjes binnen
boord houdt. Dat willen wij waar maken. Dat willen wij aan de wereld toevoegen: hoop op een mooiere,
betere, warmere wereld. Die
toegevoegde Wijsheid, die toegevoegde Kracht mogen dan niet behoren tot de
wereld van de fei-ten, zonder verwarmende wijsheid en hoopgevende kracht is de
wereld, cynisch, koud, liefdeloos. Het is onze Wijsheid dat we de wereld mooier
kunnen maken door de Kracht van de Broederschap die Schoonheid creëert. Laat
Schoonheid de Liefde zijn die van ons leven meer maakt dan een seksueel
overdraagbare aandoening met dodelijke afloop. Cynici zullen
zeggen dat al ons ordenen in de chaos aan de chaos zelf niets verandert. En als
het om de chaos zelf gaat, hebben zij gelijk, maar niet als het gaat om hoe wij
omgaan met ons leven in de chaos. In ons leven zijn wij zelf verantwoordelijk
voor onze eigen orde. Als ik indertijd
niet in de Diepe Stilte van Le Profond Silence mijn plek had gevonden op de
Geblokte Vloer van talloze en taalloze vragen, waarop de antwoorden even
talloos en taalloos zijn als het aantal uren in de eeuwigheid, als het aantal
middelpunten in de cirkel zonder uiteinden, als de lichtjaren naar de grenzen
van het Heel Al, was ik liefdeloos blijven dobberen op de golven van een
zinloos bestaan. De
Opperbouwmeester van het Heel Al heeft al zijn stempel op alles in het Heel Al
gezet door, zoals Spinoza dat stelt, één te zijn met het Heel Al, dat geen grenzen
heeft in tijd en ruimte, omdat het alles bevat. Een goede reden om de hoeksteen
van de Tempel van Salomo niet de naam en het jaar van de Opperbouwmeester te
laten dragen. Maar omdat de Opperbouwmeester geen naam heeft en geen jaartal,
is het niet vermelden van naam en jaartal juist zijn handtekening op de
hoeksteen, zegt de theoloog dan. Zo schept de
homo theologicus orde in de chaos of, voor wie hetzelfde anders wil zien, chaos
in de orde. Uiteindelijk zoeken wij allen orde. Beide formuleringen zijn een zinloos
taalspel voor zover het taal is die niets zegt over de werkelijkheid waarin wij
leven. Des te meer zegt het over hoe wij
in die werkelijkheid leven: vanuit een
verlangen naar orde, naar betekenisvol bestaan. Ook vrijmetselaren zoeken
voortdurend, elk op eigen wijze, naar de of een zin voor ons bestaan. Dat
verenigt ons, dat wij allen zoekers zijn. En wij blijven verenigd zolang wij
elkaar niet afrekenen op wat wij vinden. Wie wat vindt heeft slecht gezocht. Het bouwen aan
de tempel van Salomo kan het scheppen van Orde in de Chaos zijn, het brengen
van Licht in de Duisternis of het toevoegen van onze Wijsheid, Kracht en
Schoonheid aan de cynische werkelijkheid. De kern blijft dat vrijmetselaren
hun mooiere, betere, warmere ik zoeken en zo de wereld mooier, beter en warmer
willen maken dan hij zonder onze arbeid is. Wij komen uit
een wereld die verward en verdeeld is, maar op de Geblokte Vloer ordenen wij de
chaos met Wijsheid, Kracht en Schoonheid, met geloof, hoop en liefde, en met
die ordening keren wij naar die verwarde en verdeelde wereld terug. Doe U kennen
in het Westen. |
